slagaderlijk
Een slagader of arterie is een bloedvat dat zorgt voor het transport van bloed van het hart naar de rest van het lichaam. Het zorgt dus voor transport van zuurstofrijk bloed naar de rest van het lichaam (met uitzondering van de longslagader). Het slagaderstelsel voert bloed vanuit het lichaam naar de gebruikers, namelijk de organen en weefsels. Een slagader bestaat uit twee compartimenten, de dikke wand en een kleine holte.
| Slagader | ||||
|---|---|---|---|---|
| Arterie | ||||
| ||||
| Synoniemen | ||||
| Latijn | arteria | |||
| Gegevens | ||||
| Systeem | Hart en vaatstelsel | |||
| Naslagwerken | ||||
| TA | A12.0.00.003 | |||
| ||||
De naam 'slagader' verwijst naar het feit dat men aan een arterie het hart kan voelen kloppen, omdat de daarmee gepaard gaande drukwisselingen zich in de slagaders voortplanten.
De diameter van het lumen van een slagader ligt tussen ongeveer 2,5 cm en (veel) minder dan een millimeter. Hieromheen liggen wanden die maximaal ongeveer 1,5 mm dik zijn. Om de ruimte waar het bloed stroomt, zit eerst een enkele laag endotheel. Hieromheen is een laag glad spierweefsel. Deze laag is dikker dan de gladde spiercellaag van de aders. Hieromheen zit de buitenste laag, bestaande uit bindweefsel.
Enkele grote slagaders zijn onder meer:
- de aorta of lichaamsslagader, verbindt het hart met de gewone slagaders
- de kransslagaders, die het hart zelf van bloed voorzien
- de longslagader, die zuurstofarm bloed van het hart naar de longen transporteert
- de hoofdslagaders, deze zorgen voor de bloedvoorziening van de hersenen en het aangezicht