waterhoofd
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Hydrocefalus, ook wel waterhoofd, is een aandoening waarbij in de ventrikels te veel hersenvocht aanwezig is en de ventrikels vergroot zijn. De overmaat aan hersenvocht oefent druk uit op de hersenen, waardoor hersenfuncties kunnen worden aangetast. Volwassenen kunnen hierdoor last krijgen van hoofdpijn, migraine, dubbelzicht, verminderd evenwicht, incontinentie, problemen met lopen, persoonlijkheidsveranderingen of mentale retardatie. Bij baby's kan de omvang van de schedel sterk toenemen. Overige symptomen die gepaard gaan met hydrocefalus zijn braken, slaperigheid, insulten en zinking van de ogen.
| Waterhoofd | ||||
|---|---|---|---|---|
| Hydrocefalus | ||||
.jpg)
| ||||
Hydrocefalus op een CT-scan. De zwarte ruimtes in het midden zijn abnormaal groot en gevuld met vocht.
| ||||
| Synoniemen | ||||
| Latijn | hydrocephalus hydrocephalon | |||
| Oudgrieks | ὑδροκέφαλον ὑδροκέφαλον πάθος | |||
| Nederlands | bolhoofd | |||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | G91, Q03 | |||
| ICD-9 | 331.3, 331.4, 741.0, 742.3 | |||
| OMIM | 236600 | |||
| DiseasesDB | 6123 | |||
| MedlinePlus | 001571 | |||
| eMedicine | neuro/161 | |||
| ||||
Hydrocefalus kan aangeboren zijn, maar het is ook mogelijk een hydrocefalus op te lopen. Onder de aangeboren afwijkingen die hydrocefalus kunnen veroorzaken, vallen onder andere neuralebuisdefecten en vernauwing van het aquaduct van Sylvius. Ongeveer 1 à 2 op de 1.000 nieuwgeboren baby's krijgt een waterhoofd. Hydrocefalus kan ook ontstaan als gevolg van hersenvliesontsteking, hersentumoren, traumatisch hersenletsel, intraventriculaire bloedingen en subarachnoïdale bloedingen.
Er bestaan drie soorten hydrocefalus: communicerend, niet-communicerend en normaledrukhydrocefalie. De diagnose wordt in de meeste gevallen gesteld aan de hand van medische beeldvorming. Ongeveer één op de duizend baby's krijgt een hydrocefalus.
Het verdrukken of beschadigen van hersenweefsel kan ook als gevolg hebben dat bijvoorbeeld het endocriene stelsel niet of nauwelijks meer kan functioneren zonder gestimuleerd te worden, waardoor er hormonale problemen ontstaan.[bron?]