Fraude is een opzettelijke daad van bedrog. Fraude is een opzettelijke daad van bedrog; bijvoorbeeld een opzettelijke poging om op een misleidende manier gegevens te fabriceren of te presenteren. Oprechte fouten of slechte onderzoeksprocedures vallen niet onder fraude, tenzij dit is gedaan met de bedoeling te bedriegen. Fraude kan bij onderzoeken financiële gevolgen hebben voor de sponsor, de geloofwaardigheid van het onderzoek ernstig aantasten, en zelfs leiden tot ineffectieve of schadelijke behandeling voor patiënten.
Fraude is een vorm van bedrog. Daarbij worden zaken anders voorgesteld dan ze zijn, door op papier of digitaal een onjuiste weergave te geven van de werkelijkheid. Men spreekt ook van oplichting, hoewel oplichting een breder begrip is: het kan ook op andere manieren geschieden.
Als uitkeringsfraude wordt ook beschouwd het verwijtbaar niet doorgeven van wijzigingen van omstandigheden waardoor men recht heeft op een lagere uitkering of waardoor men geen recht meer heeft op de uitkering, bijvoorbeeld (meer) gaan werken, gaan samenwonen, het (meer) gaan werken van de partner, of een erfenis ontvangen.
Het ISMA-model verklaart hoe fraude/de neiging tot regelovertreding ontstaat. De relevante factoren zijn volgens dit model: interne norm, sociale norm, mogelijkheden en afschrikking.