virusinfectie o.a. van de grijze stof van het ruggemerg
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Poliomyelitis, verkort (wilde) polio, ook wel kinderverlamming genoemd, is een virusziekte (Oudgrieks: πολιός polios = grijs, μυελός muelós = merg, medisch Latijn (myelos/-us/-um) ook: ruggenmerg, myelitis = ontsteking van het ruggenmerg). Het is een ontsteking van de grijze stof in het ruggenmerg. Deze ziekte wordt veroorzaakt door het poliovirus, een enterovirus behorend tot de picornaviridae (pico-rna-viridae: kleine RNA-virussen). Het virus wordt via de ontlasting van besmette personen uitgescheiden. Door slechte hygiëne kan het virus van de ene op de andere mens worden overgebracht. De incubatietijd is meestal 6 tot 20 dagen, maar wat langer of korter kan ook. Polio verloopt tegenwoordig meestal zonder ernstige verschijnselen: ongeveer 95% van de 'patiënten' merkt niet of nauwelijks iets van de ziekte. Deze mensen verspreiden wel het poliovirus. Ongeveer 5% heeft wat vage algemene klachten als keelpijn of last van de buik. Bij minder dan 1% van de besmette personen treden spierverlammingen op. Dit wordt vooral veroorzaakt door poliovirus type 1.
Kinderverlamming | ||||
---|---|---|---|---|
Poliomyelitis | ||||
Misvorming als gevolg van kinderverlamming
| ||||
Man met geatrofieerd rechterbeen ten gevolge van poliomyelitis.
| ||||
Synoniemen | ||||
Latijn | poliomyelitis anterior acuta infantum poliomyelitis anterior acuta | |||
Nederlands | spinale kinderverlamming ziekte van Heine-Medin | |||
Coderingen | ||||
ICD-10 | A80, B91 | |||
ICD-9 | 045, 138 | |||
DiseasesDB | 10209 | |||
MedlinePlus | 001402 | |||
eMedicine | ped/1843pmr/6 | |||
MeSH | C02.182.600.700 | |||
|
Er zijn drie typen van het het wilde poliovirus (WPV). Type 2 is officieel uitgeroeid sinds 2015, type 3 sinds 2019. Dat is te danken aan een wereldwijd vaccinatieprogramma.
In de chronische fase zijn de verlammingen ongeneeslijk en leiden zij tot blijvende spierzwakte, bij opgroeiende kinderen ook tot misvormingen, bijvoorbeeld doordat aangedane ledematen zich niet meer normaal ontwikkelen of door de nog wel functionerende spieren worden kromgetrokken, of soms tot de dood als de ademhalingsspieren verlamd raken. De kans op een dergelijke afloop is groter naarmate men ouder is op het moment van besmetting.